wiadomości o firmie Kliniczne zastosowanie minimalnie inwazyjnego leczenia zespołu cieśni nadgarstka wspomaganego endoskopią

Otwarte nacięcie i odbarczenie kanału nadgarstka w dłoni jest częstą operacją u pacjentów z zespołem cieśni nadgarstka.Chociaż może osiągnąć znaczny efekt dekompresji na nerw pośrodkowy, jego otwarta funkcja może wydłużyć okres regeneracji funkcji ręki po operacji, zmniejszyć siłę chwytu i szczypania pacjentów oraz wpłynąć na normalne życie i pracę pacjentów.Najważniejszy jest zabieg chirurgii otwartej polegający na przecięciu rozcięgna dłoniowego i pociągnięciu ścięgna nadgarstka, co może w pewnym stopniu uszkodzić nerw pośrodkowy, a nawet spowodować uszkodzenie struktury nerwowo-naczyniowej, nasilić ból pooperacyjny i wydłużyć okres pooperacyjny chorych.A jako operacja otwarta, jej nacięcie chirurgiczne jest duże, a blizna chirurgiczna po wygojeniu nacięcia może w pewnym stopniu wpływać na estetykę dłoni pacjentów.Dlatego celem badań pacjentów z zespołem cieśni nadgarstka jest poszukiwanie schematu chirurgicznego z mniejszym urazem, lepszym efektem leczniczym i szybszym powrotem do zdrowia.Wraz z ciągłym rozwojem technologii minimalnie inwazyjnych, głównie minimalnie inwazyjnych urządzeń wspomagającychendoskopy, były szeroko stosowane w klinice.Mogą uzyskać chirurgiczne pole widzenia za pomocąendoskopy, co pozwala na zminimalizowanie nacięcia chirurgicznego, co nie tylko poprawia estetykę nacięcia chirurgicznego pacjenta, ale także w największym stopniu skraca cykl gojenia się rany pooperacyjnej, co może zachęcić pacjentów do wykonywania ćwiczeń rehabilitacyjnych siły nadgarstka i siły chwytu jak najszybciej możliwy.Po drugie, operacja ta może w największym stopniu ograniczyć operację ciągnięcia rozcięgna dłoniowego i ścięgna nadgarstka poprzez uzyskanie chirurgicznego pola widzenia przez endoskop, a jednocześnie pozwala uniknąć przecięcia mięśni powyżej więzadła, zawiesia pomiędzy kłębem i kłębkiem a jednocześnie powierzchowną powięzią dłoniową, co pozwala uniknąć zmniejszenia siły chwytu ręki po operacji i uniknąć ryzyka powikłań konwencjonalnej operacji otwartej.Można zauważyć, że endoskopowe nacięcie i odbarczenie cieśni nadgarstka może osiągnąć pozytywną wartość aplikacyjną w leczeniu klinicznym pacjentów z zespołem cieśni nadgarstka.